Page 267 - Inleiding
P. 267

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        Volgende psychopathische ‘straf’.
        Mij overplaatsen naar een andere werkplaats om de strontbakken van passagierstreinen uit te

        kuisen. Ik weigerde dit te doen, en zeker omdat ik vernam dat ik dan over sporen moest lopen
        waar volop treinen reden en de vorige ‘poetser’ op deze wijze verongelukt was.
        Ook daar werd mij door de lokale werkplaatsleider een pak te onderteken ‘kruisjes’
        voorgelegd.
        Ik bleef weigeren om de ‘kruisjes’ te ondertekenen…

        Ik moest dan maar onkruid gaan wieden vlak tegen een achterpoort waar rondom tussen de
        struiken veel gevaarlijk afval lag (spuitjes en ander afval van druggebruikers). Daar heb ik (uit
        onkunde) de struiken té veel ingekort. Ik werd daar continu gevolgd door een

        bewakingscamera.
        Ik bleef weigeren om de ‘kruisjes’ te ondertekenen…

        Ik kreeg uiteindelijk ‘mondeling’ ontslag en moest het bedrijf verlaten en niet meer
        terugkomen. (Zelfde tactiek als vorige werkgevers.)
        Als ik het bedrijf zélf zou verlaten zónder schriftelijke toelating was ik al mijn rechten kwijt en

        was de psychopaat verlost van eventuele sancties!
        Dus… ik bleef weigeren om het bedrijf te verlaten vóór de beëindiging van de werkuren én ik
        bleef de volgende dagen terug het werk aanvangen op de normale werkuren, in afwachting
        van een ‘schriftelijk’ door de baas ondertekend ontslag.

        Net zoals de lokale ‘preventieadviseur’ die uit was op ‘promotie’ en geen ‘goede punten’ in die
        zin wilde verliezen, lag de bedrijfsarts ook in de chantagegreep van de psychopaat.
        Je zou verwachten dat een arts toch op zijn minst een integer en betrouwbaar persoon is die

        zich niet laat omkopen om foute diagnoses te stellen en de gezondheid van de patiënt voorop
        stelt, in plaats van te voldoen aan de ‘wensen’ van een machtsmisbruiker.

        Wel… deze bedrijfsarts en zijn verpleegster waren door de NMBS (officieel) aangesteld als
        VERTROUWENSPERSONEN in verband met, én voor de behandeling ‘pesterijklachten’ op het
        werk (mobbing).


        Hun taak was bij pesterijklachten:
        - Klachten van het slachtoffer NOTEREN, hierrond een DOSSIER aan te maken en de klacht te
        behandelen volgens regels van de antipestwet…
        - Onmiddellijk de fysieke integriteit van het slachtoffer veilig te stellen door hem/haar te laten
        scheiden van de pesters via een overplaatsing naar een andere ‘veilige’ omgeving.


                                                                                                                 266
   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272