Page 212 - Inleiding

Afperserij, gijzeling, degradatie en ontslag via macht misbruik.

Om machtsmisbruik door een baas bij de NMBS een stuk te kunnen
beperken , mag deze niet meer dan een maximum toegelaten aantal

geldboetes per jaar per persoon opleggen, en mijn grote baas zat nu op korte
tijd aan dat maximum wat betreft mijn persoon, aangezien ik niet wou
toegeven aan zijn afperserij.
Ik had hem namelijk verklaard “Al komt het zover, dat u via uw ‘boetes’ heel
mijn loon inpikt, en dat ik zelf nog moet gaan bijbetalen om te mogen komen
werken… ik geef niet toe aan uw afperserij!”

Guy Bl. trachtte me nog eens via mouwvegerij over te halen om mijn
handtekeningen te plaatsen op de stapel voorgelegde documenten door aan
zijn rechterhand Tom Al., de opdracht te geven om het leugenachtig
’competentieattest’ aan te passen met de juiste informatie zodat ik geen
elektrieker was, maar een lasser. Tom Al. Verdween, en kwam enkele minuten

later terug met een snel gewijzigde schriftvervalsing.
Ik wees er op dat de datum van de ‘wijziging’ niet up-to-date was en dat ik
geen document wilde ondertekenen dat nu gewijzigd was, maar gedateerd op
een datum van maanden geleden. Ook de vier originele handtekeningen waren
‘gewist’ uit de daarvoor bedoelde vakjes.
Tom Al. moest van Guy Bl. onmiddelijk terug een nieuwe schrift vervalsing

maken waarop ook de datum ‘aangepast’ was.

Als ik akkoord ging met deze ‘aanpassing’ en dus terug aanzien werd als
volwaardig lasser, moest ik dit competentieattest dat eerst door Tom Al.
ondetertekend was, óók ondertekenen in het daarvoor bestemde vakje, wat ik
spontaan deed.
Maar… Guy Bl. zélf weigerde zijn gewiste handtekening terug te plaatsen in het
daarvoor bestemde vakje!

Dit was zeer verdacht omdat hij het origineel met onjuiste inhoud wél
ondertekend had!

Ik vroeg een kopie voor mezelf… (als bewijs voor deze vervalsing), maar
dat had Guy Bl. blijkbaar niet door.
Guy Bl. liet me onmiddellijk een kopie bezorgen in de overtuiging dat hij me
omgekocht had en ik het stapeltje voorgelegde dubbelzinnige documenten nu

wel vlot zou ondertekenen.
Gelukkig was ik zodanig op mijn hoede dat ik niet in deze omkoperij-val trapte
en ik bleef mijn handtekeningen weigeren op de voorgelegde documenten. Ik
had nu immers een bewijs in handen dat mijn baas niet terugschrok voor
schriftvervalsingen om zijn doelen te bereiken.

________________________________________________________________
De pesters van het spoor 212