Page 177 - Inleiding
P. 177

Instructeur neemt wraak om eigen onkunde te verdoezelen.



                      Wie met dit soort chantage en bijkomend inkomstenverlies niet akkoord
               ging was ik natuurlijk, en ik ging dan ook op zoek naar een oplossing die binnen

               mijn bereik kon liggen als ‘rechteloze’ contractuele.

                      De oplossing was er, maar de pestende directie die normaal gezien
               verplicht was om mij die oplossing aan te bieden, had hierover in alle talen
               gezwegen.
               Een bewijs te meer dat het voor hen belangrijker was om mijn pesters op de
               werkvloer van dienst te zijn, dan om een eerlijk en rechtvaardig beleid te
               voeren en pestgedrag te bestraffen zoals het hoort.


                      De oplossing was als volgt:
               Lassers binnen de NMBS, die een ‘slechte’ proef hadden afgelegd, hadden
               volgens de NMBS-wetten normaal gezien recht op één ‘herkansing’.  Deze regel
               was ook geldig voor contractuele lassers. Maar dat hadden de
               verantwoordelijken dus netjes ‘verzwegen’!
               Trouwens… ik had het grootste deel proeven niet eens afgelegd en er zou dus

               voor deze nog niet afgelegde proeven zelf niet van een ‘herkansing’ mogen
               gesproken worden.

                      Na deze ‘ontdekking’ heb ik een duchtige protestbrief gericht aan Guy Bl.
               en eiste mijn recht op deze herkansing, maar… daar hadden Luc Vdwa. en de
               pesters dus niet op gerekend hé. Ze wilden mij immers zo vlug mogelijk doen
               ontslaan, en hadden nooit gedacht dat ik te weten zou komen dat de NMBS
               volgens haar eigen wetten ‘verplicht’ was om mij een herkansing aan te bieden.


                      Is het in deze context niet verwonderlijk dat de pestende lassers niet
               één, maar x-aantal herkansingen bleven krijgen van Luc Vdwa., om toch maar
               een goede proef te proberen voorleggen, terwijl ze maar recht hadden op één
               ‘herkansing’?
               Is het niet raar, dat ik daarentegen in het ongewisse werd gelaten over het
               ‘recht’ op één herkansing?


                      Toen ik op het eerstvolgende loonbriefje het plotse afpakken van mijn
               premies ontdekte vroeg ik aan de administratieve pester die dit ‘geregeld’ had
               (Andre V.Bo.) om zijn schriftelijke motivatie voor deze maximum mogelijke
               daling van mijn ‘waarderingscijfer’ en bijhorende premies.





                ________________________________________________________________
                                                                   De pesters van het spoor           177
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182