Page 75 - Bladerboek

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 2: Er zit overal onkruid tussen het koren.)

Hoofdstuk 12: De doorschijnende gordijntjes.

Dit hoofdstukje tussendoor is nodig om te bewijzen dat het onkruid niet alleen verspreid
zit binnen de lokale overheid (overheden), maar in realiteit ‘nationaal’ woekert.

25 mei 2014
Nationale verkiezingen !

Deze voormiddag, toen wij onze stem gingen uitbrengen kwamen we tot de vaststelling
dat de gordijntjes in ons stemlokaal … DOORSCHIJNEND… waren, zodat honderden
kiezers vanuit de lange wachtrijen op hun gemakje konden meekijken welke stem hun
buren, straatgenoten, wijkgenoten, kinderen, ouders enz. uitbrachten.
De handelingen van de kiezers op de aanraakschermen waren duidelijk te zien!

Mijn klacht hierover bij de voorzitter resulteerde in "wij weten er van, want er zijn nog

mensen die ons hierover hebben aangesproken!"
Ik antwoordde dat dit onwettig is, en dat als wij ons aan kiesregeltjes moeten houden de
organisatoren zich ook aan de regels moeten houden!"
Antwoord "wij zullen het melden!"… maar er werd niets genoteerd.

Enfin…
Toen ik de politie wilde bellen om dit vast te stellen waren ze ineens bereid om iets te
krabbelen op een papiertje waarvan ze beloofden “dit vanavond op het stadhuis te

zullen afgeven” enz.

Zonder de stemming stil te leggen werd gewoon doorgegaan alsof dit de normaalste
zaak is.

De gevolgen van het feit dat mensen die anoniem hun stem wensen uit te brengen én
anders gestemd hebben dan ze tegen Jan en alleman verklaren, kan voor veel ruzie en

ambras zorgen tussen mensen die elkaar vertrouwden.

Wat me opviel tijdens de TV-nieuwsberichten is, dat de 'politici' wél mochten stemmen
in stemhokjes met degelijke, ondoorschijnende gordijntjes, maar in de gewone
stemlokalen elders in het land waren het dan weer doorschijnende!

74