Page 281 - Inleiding
P. 281
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Goede raad van een ‘ERVAREN’ nonkel Marc:
a) NEEM NOOIT ZÈLF ONTSLAG ALS JE NIET GEGARANDEED ONMIDDELLIJK ANDER WERK
HEBT!
b) VERLAAT NOOIT HET BEDRIJF TIJDENS DE WERKUREN ZÒNDER SCHRIFTELIJKE TOELATING.
ZELF NIET ALS HET MEDISCH VERANTWOORD IS!
c) ONDERTEKEN NOOIT EEN ONTSLAG (C4) ALS JE NIET AKKOORD GAAT MET DE REDEN!
Waarom deze a) b) en c)?
JE VERLIEST TELKENS ALLE RECHTEN OP VERDEDIGING, WERKLOOSHEIDSVERGOEDING enz.
EN TEGELIJKERTIJD WORDT DE MACHTSMISBRUIKER AUTOMATISCH VRIJ GESPROKEN VAN
SCHULD EN MOGELIJKE SCHADEVERGOEDINGEN!
Dit ‘stukje’ memoires is geen fictie maar WAARHEID, en om te BEWIJZEN dat het geen leuges
zijn ‘heb ik er dus hier en daar een ‘document’ tussen geplakt.
Als kind in de lagere school heb ik een paar jaar voor een beetje pré op woensdagnamiddag,
zaterdagnamiddag en zondagvoormiddag een lokale bakker geholpen met het huis aan huis
leveren van brood, koeken, en pistolets.
Die bakker was een heel plezante mens, en hij heeft me toen een zinnetje geleerd dat ik heel
mijn leven heb onthouden.
“Likt mit maris, gibs mit die wochel in bladibastor”!
Ik besef nu dat dit zinnetje toen al de algemene houding van de werkgevers t.o.v. van
werknemers beschreef, want toen ik hem eens om de Nederlandse vertaling vroeg zei hij dat
dit ‘BARGOENS’ was voor… ‘lekt mijn schone bruine boutpijp uit’.
Auteur: Marc Spandel.
280
